رسول خدا(ص) می فرماید: زمانی که نمازگزار رکوع و سجود نمازش را کامل به جا آورد و قسمتهای نماز را که کامل کرد (این نماز) به آسمان صعود می کند، در حالی که نور از او تلألؤ می کند و ابواب آسمان برای او گشوده می شود و (خطاب به او) می گوید:

مرا محافظت کردی، خدایت محافظت کند و ملائکه گویند: درود بر صاحب این نماز.

زمانی که قسمتهای نماز کامل گزارده نشود می گوید:ضایع کردی مرا، خدا تو را ضایع کند، در این حال نماز را به چهره این نمازگزار می زنند.

گریه در نماز

مردي پيش فقيهي رفت و سؤال كرد كه اگر كسي در نماز گريه كند آيا نماز او باطل است يا نه؟ فقيه گفت بايد ديد گريه او براي چيست و از امور پنهان جهان چه چيزي را مشاهده كرده است. اگر آن جهان را ديده، گريه نماز او را رونق مي دهد و اگر گريه او از درد و رنج تن است، بايد بداند كه رابطه او با خدا قطع شده است.

12 بلا برای بی اعتنایان به نماز!

از بزرگ بانوي اسلام حضرت فاطمه زهرا روايت شده كه از پدر بزرگوارشان سؤال كردند دربارة زنان و مرداني كه نسبت به نمازشان بي‌اعتنا هستند و نماز را سبك مي‌شمارند چه مي‌فرماييد؟

رسول اكرم فرمودند: يا فاطمه هركس از مردان و زنان نماز را سبك شمارد خداوند او را به پانزده بلا مبتلا مي‌سازد: شش مورد در دنيا، سه مورد در هنگام مرگ، سه مورد در قبر و سه مورد هنگام خروج از قبر.

امّا بلاهائي كه در دنيا مبتلا مي‌شود: 1- خداوند بركت را از عمرش مي‌برد. 2- خداوند بركت را از رزقش بر مي‌گيرد. 3- سيماي صالحين را از چهره‌اش محو مي‌سازد. 4- هر عملي كه انجام مي‌دهد پاداشي براي آخرتش نمي‌ماند. 5- دعايش به آسمان بالا نمي‌رود. 6- بهره و نصيبي در دعاهاي صالحان ندارد.

امّا بلاهائي كه در موقع مرگ دامنگير او مي‌شود: 1- ذليل از دنيا مي‌رود. 2- گرسنه جان مي‌دهد. 3- تشنه جان مي‌دهد اگرچه تمام آب‌هاي دنيا را بنوشد.

امّا بلاهائي كه در قبر دامنگيرش مي‌شود: 1- خداوند ملكي را بر او مي‌گمارد تا او را زجر دهد. 2- در ميان قبر در فشار شديد و تنگنائي سخت قرار مي‌گيرد. 3- قبرش تاريك و ظلماني خواهد بود.

امّا بلاهائي كه در روز قيامت دامن گيرش مي‌شود: 1- خداوند ملكي را موكّل مي‌سازد تا او را با صورت بر روي زمين بكشد درحاليكه خلايق به او مي‌نگرند. 2- محاسبه اعمالش به سختي انجام مي‌شود. 3- خداوند با نظر لطف به او نمي‌نگرد و او را پاك نمي‌گرداند و براي او عذابي دردناك است.

آرامش در نماز

در یكی از جنگ‌ها كه پیامبر همراه لشكر بودند، در شبی كه پاسبانی لشكر اسلام بر عهده‌ی عباد بن بُشر و عمّار یاسر بود، نصف اول شب نصیبِ،‌عباد گردید و نصف دوم نصیب عمار، پس عمار خوابید و تنها بُشر بیدار بود و مشغول نماز گردید در آن حال یكی از كفار به قصد شبیخون زدن به لشكر اسلام برآمد به خیال اینكه پاسبانی نیست و همه خوابند از دور عباد را دید ایستاده و تشخیص نمی‌داد كه انسانست یا حیوان یا درخت برای اینكه از طرف او نیز مطمئن شود تیری به سویش انداخت تیر بر پیكر عباد نشست و او اَبداً اعتنایی نكرد، تیر دیگری به او زد و او را سخت مجروح و خونین نمود باز حركت نكرد تیر سوم زد پس نماز را كوتاه نمود و تمام كرد و عمار را بیدار نمود عمار دید سه تیر بر بدن عباد نشسته و او را غرق در خون كرده گفت: چرا در تیر اول مرا بیدار نكردی عباد گفت: مشغول خواندن سوره‌ی كهف در نماز بودم و میل نداشتم آن را ناتمام بگذارم و اگر نمی‌ترسیدم كه دشمن بر سرم برسد و صدمه‌ای به پیغمبر برساند و كوتاهی در این نگهبانی كه به من واگذار شده كرده باشم هرگز نماز را كوتاه نمی‌كردم اگر چه جانم را از دست می‌دادم

حسین جانم!

در نزدیکی کربلا روی تپه ها نشسته بودند

و می گریستند و برای سلامتی و پپروزی امامشان دعا میکردند

اما هیچکدامشان به سمت سپاه امام نرفتند...

چه فرقی میکند که درمقابل امام شمشیر زده باشی

یا دشمن امام را با سکوت یاری کرده باشی؟

عادت شکنی نماز

بخشی از رفتار ما به خوگیری و عادت مربوط می شود و نماز این عادت را می شکند. اینجا باید کار دیگری کرد که اسمش را گذارده اند (نیت). در واقع همه چیز ابتدا باید یک نقشه داشته باشد (برنامه ریزی) و بعد (عمل). به عنوان مثال غذا می خوریم چون گرسنه شده ایم و بعد از غذا خوردن سیر می شویم و احساس رضایت می کنیم، پس انگیزه ما فروکش می کند. حال اگر بخواهیم نماز بخوانیم، این کار برای چه کسی و با چه انگیزه ای انجام می گیرد؟ برای خودمان، پدر، مادر، این دنیا، آن دنیا؟!

امام صادق علیه السلام فرمود: هر كس می‌خواهد بداند نمازش قبول شده یا نه، بنگرد آیا نمازش او را از فحشا و منكر باز داشته است یا نه؟ به هر مقدار كه باز داشته، همان مقدار از نمازش پذیرفته شده است. نماز بى روح تأثیرى در جلوگیرى از گناه ندارد. و این حقیقتى قرآنى است. نمازى كه خاصیت بازدارندگى از گناه را نداشته باشد، تنها شكلى از نماز و اسكلتى بى روح است. هر مقدار كه نماز روح داشته باشد، تاثیر گذار است. نماز بى روح نوعى نفاق است. نفاق آنست كه خشوع اندام، بیش از خشوع دل و درون باشد. هر مقدار از نماز كه فاقد روح باشد، به سوى خدا بالا نمی‌رود. آیات و روایات نشان می‌دهد نماز، تنها اعمال و حركات ظاهرى نیست.

تاثیر نماز در تمرکز حواس و حضور ذهن

ذهن متمرکز، قوی و نیرومند است و ذهن پراکنده ناتوان و ضعیف . ذهن همانند چراغ اشعه ای دارد اشعه چراغ در شعله آن تمرکز قوی دارند و سوزاننده اند ودر نزدیکی شعله تمرکز کمتری دارند اما باز هم تمرکز کمتری دارند اما باز هم گرمایشان محسوس است . هرچه از منبع نور دور می شویم پراکندگی اشعه بیشتر می شود تا حدی که گرمای حاصل از از آنها را به هیچ وجه حس نمیکنیم . ذهن در حالت تمرکز پتانسیل بسیار قوی دارد اما هنگامی که به علت توجه به سوی اشیای مختلف پراکنده می شود نیرو و توان خود را از دست می دهد و هر چه به اشیای بیشتری متوجه و پراکنده تر شود از توان آن کاسته می گردد.هر عمل عبادی علاوه بر آن که مقام وارزش ویژه مذهبی و معنوی دارد موجب تمرکز فکری وذهنی ملموس و قابل توجهی میشود کگه هر کس میتواند آن را به تجربه بگذارد و ادراک کندان تتقو الله یجعل لکم فرقانااگر از خدا بترسید و پروا کنید نیروی تشخیص (فرقانا) را در شما قرار میدهدو قدرت تشخیص از تمر کز قوای ذهنی به دست می آید.ویلیام جیمز :فرق بین افراد نابغه با دیگران یک موهبت فکری نیست بلکه مربوط به توجه کاملی است که به موضوعات و نتیجه های آن مبذول می دارند و میزان نبوغ یک نابغه به درجه تمرکز فکریش بستگی دارد از این سخنان نتیجه می گیریم که نماز حقیقی بهترین وسیله ای برای پرورش توجه و تمرکز در انسان است زیرا نماز گزاری که پیوسته و با تمام قدرت می کوشد تا ذهن خود را از تمامی آنچه غیر خداست منصرف و فقط به خدا متوجه کند و تمام نیروی فکری خود را در یک جا جمع کند تا نمازش با خشوع و حضور قلب خوانده شود این برای او عادت می شود و در هر موردی می تواند قوای ذهنی خود را متمر کز کند .

امید

1- خدا امید و خواب را برای جبران غم های زندگی به ما ارزانی داشته است.

2- ناامیدی اولین گامی است که انسان به سوی گور برمی دارد.

3- یأس در کارها خودکشی است.

4- امید و آرزو آخرین چیزی است که دست از گریبان بشر بر می دارد.

5- داشتن ظرفیت امید مهمترین حقیقت زندگی است، زیرا مقصود و توانِ رسیدن به حقیقت را برای انسان فراهم می سازد.

6- آن زندگی که به امید فردا بگذرد ، یک روز عقب مانده است.

7- زندگی غافلان به دو بخش تقسیم می شود : نیمه اول به امید و نیمه دوم در حسرت نیمه اول.

8- امید، رؤیای بیداران است.

9- خوب زندگی کردنِ امروز هر دیروزی را به رؤیایی از خوشبختی و هر فردایی را به چشم اندازی از امید مبدل می کند.

10- کسی که به عرصه ی ایمان گام می نهد ( به آن مقام هستی که نهایت آرزو است) به حریم حیات داخل می شود.

11- مال و ثروت، سرانجام انسان را تباه می کند و دام آرزوها را گسترده می دارد.

12- آرزو برای انسان ها رحمت است. اگر آرزو نبود هیچ مادری به فرزند خود شیر نمی داد و هیچ باغبانی درختی در زمین نمی کاشت.

13- آرزو چون سراب ، دارای نمای فریبنده ای است که حقیقت ندارد.

14- شما همیشه ترجیح می دهید که زودتر به آرزوهایتان برسید تا دیرتر. به همین دلیل است که در تمام عرصه های زندگی تان بی قرار هستید.

15- اگر می خواهید پیروز شوید امیدوار باشید.

16- بهترین وسیله برای فتح و پیروزی امیدواری است . اگر می خواهید پیروز شوید امیدوار باشید

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: